👉 સૌરાષ્ટ્રની લોકબોલીની કહેવતો ( રૂઢિપ્રયોગો )
🌻 "અંજવાળી તોય રાત"
👉 જેમ રાત્રિ ચંદ્રના પ્રકાશવાળી હોય છતાં પણ દિવસ જેટલી ભયમુક્ત નથી, તેમ સ્ત્રી ચાહે તેવી શૂરવીર હોય છતાં તે સ્ત્રી જ છે - એનાં સ્ત્રીપણાંને સહજ નિર્બળતા કે જોખમ તો છે જ.
🌻 "આજની ઘડીને કાલ્યનો દી"
👉 સદાને માટે એ સમય તો ગયો તે ગયો.
🌻 "આંસુડાંના શ્રાવણ-ભાદરવો હાલ્યા જાય"
👉 શ્રાવણ - ભાદરવાનો વરસાદ વરસતો હોય, તેવી અવિરત અશ્રુધારા બેય આંખમાંથી વરસે.
🌻 "ઊગ્યો એને આથમતાં વાર લાગશે"
👉 યૌવનનો હજુ આરંભ જ થયો છે. કટોકટીના એ કાળને વીતતાં વાર લાગશે. વાસનાઓ સંતાપશે.
🌻 "કુંભાર દોરી ચડાવીને ચાકડેથી માટલું ઉતારી લે એમ માથું વાઢી લીધું"
👉 માથું કાપવામાં શૂરવીરોને જે સહેલાઇ પડે છે, તેનો સચોટ ખ્યાલ આ ઉપમામાંથી મળે છે.
🌻 "કૂડનાં ધૂડ"
👉 દગો કરનારનાં યત્નો ધૂળ જ મળે.
🌻 "કેડિયાની કસો તૂટવા મંડે"
👉 મનુષ્યને અતિ હર્ષ થતાં છાતી ફુલાય, અને તેથી અંગરખો ખેંચાતાં કસો તૂટે : અતિ આનંદની ઊર્મિ.
🌻 "કોઇ કોઇનાં કપાળમાંથી બે આંકડા ભૂંસી ન શકે"
👉 તકદીરમાં નિર્માયું હોય તેમાંથી લગાર પણ લોપાતું નથી; સહુ પોતપોતાના તકદીર ભોગવે છે.
🌻 "ગોળની કાંકરી ખાવી"
👉 વેવિશાળ કરવું (વેવિશાળ કરતી વખતે ગોળ ખાવાનો નિયમ છે.)
🌻 "ઘેંસનાં હાંડલાં કોણ ફોડે?"
👉 ઘેંસ હલકું અનાજ ગણાય છે, માટે ભાવ એ છે કે યુદ્ધમાં સામાન્ય સૈનિકને શીદ મારવો? મારવો તો સરદારને મારવો.
🌻 "વિધાતા ચપટી મીઠું નાખતાં ભૂલી ગઈ"
👉 વિધિએ (એ માણસને) જરા પણ અક્કલ હોંશિયારી ન બક્ષ્યાં.
🌻 "પનિયારી ચિત્રામણમાં લખાય ગઈ"
👉 આશ્ચર્યમાં એટલી બધી સ્તબ્ધ બની ગઈ કે જીવતી સ્ત્રીઓ હોવાને બદલે જાણે ચિત્રની પુતળીઓ હોય તેવું લાગે છે. અત્યંત આશ્ચર્યચકિતતા સૂચવનાર રૂપક.
🌻 "ચોળિયું પારેવું ત્રણ વિસામા ખાય" 👉 કોઇ ઇમારતની અતિ ઊંચાઇ કોઇ કૂવાનું અતિ ઊંડાણ બતાવવાનો આ વાક્યપ્રયોગ છે. એની ટોચ કે તળિયે એક જ ઝપાટે કબૂતર ન પહોંચી શકે પણ પહોંચતાં પહોચતાં એને ત્રણ વાર વિશ્રામ લેવો પડે.
🌻 "જીભ વાઘરી વાડે જાય"
👉 દિલ ક્ષુદ્ર (વાઘરીઓના જેવું) બની જાય.
🌻 "ઢોલ ઢમકે પાણી"
👉મારવાડ દેશ; મારવાડના કૂવાઓ અત્યંત ઊંડા હોવાથી કોસ ચલાવનાર આદમીને એટલો બધે દૂર બળદ હાંકી જવું પડે છે કે એક માણસ કૂવે ઊભો રહીને, જ્યારે કોસ નીકળે ત્યારે ઢોલ વગાડે તો જ કોસ હાંકનારને પાછા વળવાની ખબર પડે.
🌻 "થાળીનો ઘા કર્યો હોય તો ધરતી માથે ન પડે"
👉 લોકોની અતિશય ગીરદી સૂચવનારા શબ્દો - એટલી બધી ભીડાભીડ કે થાળીનેય નીચે પડવાની જગ્યા નહિ.
🌻 "બાર બાર મૂઠ્ય કેફના તોરા ચડ્યા"*
👉 અફીણ ખાવાથી સારી પેઠે મસ્તી ચડી ગઈ.
🌻 "રૂંઝયું ફુંઝ્યું વળે છે"
👉 સૂર્યાસ્તનાં અજવાળાં સંકેલાતા જાય છે.
🌻 "વિધાતાનાં લેખમાં મે મારી"
👉 વિધિનાં નિર્માણ મિથ્યા કર્યા.
🌻 "સગો હાથ ન દેખાય એવી અંધારી રાત"
👉 માણસ પોતાના હાથને પણ ન જોઇ શકે, એ અંધકારની અતિશય ગાઢતા બતાવે છે.
🌻 "સમી સાંજે સોપો પડી ગયો"
👉 કેમ જાણે મોડી રાત થઈ હોય ને માણસો સૂઇ ગયાં હોય તેવો સૂનકાર વ્યાપી ગયો.
🌻 "સવામણની તળાઈમાં સૂઇ રહેવું"
👉 નિશ્ચિંત રહેવું.
🌻 "સંજવારીમાં સાચાં મોતી વળાય"
👉 સમૃદ્ધિ બતાવે છે.
🌻 "બાવાનો જીવસાતમી ભોમકાને માથે"
👉 સમાધિ ચડાવી બાવાએ ધ્યાન ધર્યું.
🌻 "સાંસો ખાલ્ય મેલે એવી ઝાડી"
👉 ઝાડી એવી ગીચ કે સસલું પણ અંદર પેસવા જાય તો એની ચામડી ઊતરડાઈ જુદી પડી જાય.
🌻 "સોનાનાં નળિયાં થવાં"👉પ્રભાતના તડકા ચડી જવા. (તડકામાં નળિયાં સોનેરી દેખાય છે.)
0 Comments